رفيف قلبي الفصل الخامس والعشرون

25
آسر غمزلها بضحك لا دى بعدين بس دلوقتى فى كلام أهم و 
رفيف زقتة وجربت بعيد عنة وبتحذير بقولك اى ابعد علشان انت بقيت قليل الادب و وفجاءة خرج آياد
آياد بطفولة ماما انتى وشك احمر لية وفين النقاب لية قلعتية
آسر ضحك بقهقهة على صغيرة وقرب شاله وباسة من خدة قولها خدوده حمرة ليية رودى يارفيف قلبى سكتى لية

آياد بتعجب ماما انتى بتبرقى لعمو لية كدا
رفيف وهى بتتوعد لآسر مفيش ياحبيبى تعالى يلا علشان تنام وشدته من آسر
آياد بنوم انا مش عارف انام انا عايز انام مع بابا
رفيف تلقائى عيونها راحت على آسر اللى بصلها پغضب
آسر قعد على ركبة قصاد ابنة انا بابا يحبيبى اى رأيك تنامى فى حض..نى
آياد بنفى لا انت مش بابا انا عايز بابا أحمد
رفيف قعدت قصاد ابنها بس دا بابا ياحبيبى مش انا قولتلك ان عمو أحمد دا مش بابا وإن بابا اسمة آسر
آياد اه بس انا بحب بابا أحمد وعايز اروحلة مش عايز اقعد هنا
آسر طيب اى رأيك يابطل تنام دلوقتى والصبح انا هوديك لبابا
آياد مد صباعة الصغير له توعدنى
آسر ابتسم بحب وحزن دفين اوعدك
آياد بفرحة انا هروح انام فى الاوضة اللى فيها اللعب دى علشان نروح الصبح عند بابا وسابهم ومشى
رفيف بحزن آسر انا... قاطعها آسر
آسر بجمود مش عايز اسمع منك ولا كلمة انتى السبب فى كل دا
وسابها ونزل رفيف كانت بتحاول توقفة بس مفيش فايدة 
وراح عند أحمد تحت كان لسة موجود
آسر اول ما شافة بقا يضر.. ب فية پغضب بقا تعمل فيا كدا يابن ال كنت عااايز تسرق مراتى وابنى منى
أحمد كان بيرد له كل الضربات انا لو عليا مش هرجعهالك طول عمرى انت متستاهلش حتى ضفرها
آسر كان هيتجنن وبقا يضرب فيه زيادة واحمد بيرد له الضربات 
لحد ما وق عوا فى الارض هما الاتنين وهما بينهجوا من التعب
أحمد وهو بيبص لآسر اول ما عرفت إنك ابن عمى مكنتش مصدق لاحد ما لاقيت الورق دا ومد ايده لاسر بورق ملفوف فى بعضة بطريقة غريبة
آسر مسك