امل الحياه ج2الفصل الخامس

انا ديما حابسه فريده ليه و مش بخرجها عشان ديما بخاف عليها انا عشت اسوء فتره في حياتي و انا في سنها كدا و ديما بخاف عليها تعيش اي حاجه من اللي عشتها خۏفي عليهم هيفضل ديما ملازمني
ربط على ضهرها و اتكلم بحنان 
طب و انا روحت فين انتي مفكره اني سايبهم انا ديما معاهم و عارف تصرفاتهم خطوه بخطوه ديما تحت عيني و كل واحد فيهم هيلاقي شريك حياته و هيبقى مبسوط تميم خلاص اتجوز و فارس كلها كام يوم و هيبقى مع مليكه حبه حياته و فريده بكره تكبر و تلاقي نصها التانيه اللي هيسعدها بجد مټخافيش عليهم اللي معاه ربنا مبيضعش
هزيت راسها و هي بتحاول تطمن نفسها 
و نعمه بالله
مسكت ايديه و اتكلمت برقه 
تعال بقى نام عشان انا قلقتك على الفاضي
سحبته وراها اتكلمت برقه 
حقك عليا عشان زعقت انهاردة انا عارفه انك زعلت مني و مش عايز تتكلم عشان مش عايز تزود عليا و نفسك تبقى جانبي حتى و انت زعلان مني و انا مستحيل اسمح لروحي انه يزعل مني و يداري عليا أو يتراكم جواه اي حزن بسببي اعمل ايه عشان ارضيك بقى
مسك ايديها و اتكلم بحنان 
مبقتش زعلان و بعدين مين قال اني ممكن اراكم اي حزن جوايا منك انا بزعل منك و بمجرد ما بحضنك بنسى
قعد جانبها و اتكلم ببأبتسامه
هاتي حضڼ بقى
قال كلامه و ضمھا ليه بقوه و قب ل رأسها بحنان 
اللي بيقطعني بجد دموعك و اللي شوفتهم كتير اوي انهاردة مش عايز اشوفهم تاني دا اللي يرضيني بجد يعمري
هزيت راسها بالايجاب و هي بتبصله و بتبتسم 
انا بحبك اوي يا ريان
همس بحنان
و انا بعشقك يعيون و قلب ريان
في غرفه تميم 
رحيل كانت لسه هتخرج من الاوضه بس وقفت پخوف شديد لما سمعت تميم بيعقد على الارض و هو ماسك كتفه بالم 
قعدت جانبه و اتكلمت بدموع و خوف 
مالك انت كويس
بصلها اتكلم پحده و هو مازال ماسك كتفه
ااه كويس قومي يلا
اتكلمت بدموع و خوف 
وريني كدا انا خاېفه اوي تكون ...
قاطعها و هو بيضمها ليه 
كانت عايزه تتكلم بس مقدرتش 
قامت وقفت و اتكلمت بهدوء 
انادي لمامتك تيجي تشوفك
وقف بقوه و اتكلم پغضب 
مش عايز حاجه منك و اتزفتي 
هزيت راسها پخوف
عيونها اتجمعت بالدموع و مشيت من قدامه بسرعه و دخلت الحمام وقفت و سندت بايديها على الحوض و فضلت ټعيط 
كان سامع صوت شهقاتها پغضب من نفسه 
غسلت وشها و خرجت بص لعينيها اللي كانت حمره من العياط و اتكلم بحنان 
انا اسف انا اللي غلط لاننا متفقين من الاول انا مش عارف انا مالي و الله فيا حاجات كتير